Εισιτήρια για 5 Cent Προσαρμοσμένο προϊόν

Η παλαιότερη αναφορά σε ένα ανάλογο των "δύο λεπτών" εμφανίζεται στο μάθημα του μίτου της χήρας τόσο στο Ευαγγέλιο του Μάρκου όσο και στο Ευαγγέλιο του Λουκά. Στο βιβλικό επεισόδιο, αρκετοί πλούσιοι προστάτες του ναού δωρίζουν μεγάλα χρηματικά ποσά, αλλά μια εξαιρετικά φτωχή χήρα βάζει μόνο δύο μικρά νομίσματα, δηλαδή τα δύο λεπτά της, στην προσφορά. Βρίσκει μεγαλύτερη εύνοια από τον Ιησού απ' ό,τι οι πλούσιοι προστάτες, βλέποντας ότι η χήρα έδωσε όλα τα χρήματά της στο ναό της Ιερουσαλήμ, ενώ οι πλούσιοι προστάτες έκαναν μικρή επένδυση, αφήνοντας πολλά χρήματα για τον εαυτό τους.

Κάποιοι πιστεύουν ότι η φράση προέρχεται από τα στοιχηματικά παιχνίδια με χαρτιά, όπως το πόκερ. Σε αυτά τα παιχνίδια, κάποιος πρέπει να βάλει ένα μικρό στοίχημα, ή ante, πριν ξεκινήσει το παιχνίδι. Έτσι, η φράση κάνει μια αναλογία μεταξύ της εισόδου στο παιχνίδι και της εισόδου σε μια συζήτηση. Ωστόσο, δεν υπάρχουν τεκμηριωμένες αποδείξεις ότι αυτή είναι η προέλευση του ιδιωματισμού, οπότε πρόκειται απλώς για εικασίες. Άλλη πιθανή προέλευση είναι ότι το "my two pennies worth" προέρχεται από την πολύ παλαιότερη αγγλική έκφραση του 16ου αιώνα, "a penny for your thoughts", πιθανώς μια σαρκαστική απάντηση στο να λάβει κανείς περισσότερη γνώμη από όση ήθελε "I said a penny for your thoughts, but I got two pennies' worth". Υπάρχει επίσης η πεποίθηση ότι ο ιδιωματισμός μπορεί να έχει τις ρίζες του στο πρώιμο κόστος των ταχυδρομικών τελών στην Αγγλία, το "twopenny post", όπου δύο πένες ήταν η συνήθης χρέωση για την αποστολή μιας επιστολής που περιείχε τα λόγια και τις σκέψεις ή τα συναισθήματά του σε κάποιον.

Το "δύο σεντς" και οι παραλλαγές του μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν στη θέση του ουσιαστικού "γνώμη" ή της ρηματικής φράσης "δηλώνω [υποκείμενο] τη γνώμη μου", π.χ. "Έπρεπε να βάλεις τα δύο σεντς σου, έτσι δεν είναι;" ή "Αλλά αυτά είναι μόνο τα δύο σεντς μου". Η έκφραση αυτή χρησιμοποιείται επίσης συχνά στο τέλος μιας δήλωσης, π.χ. "Just my two cents".