Bilety: Chrystus Odkupiciel

Najlepszym punktem widokowym na Rio de Janeiro jest oczywiście widok Mesjasza z kultowego pomnika Chrystusa Odkupiciela, ale najwyższy diabelski młyn Ameryki Łacińskiej jest już blisko! Rio Star to ogromne koło obserwacyjne, które zostało otwarte w 2019 roku w dzielnicy Porto Maravilha w Rio, i oferuje zapierającą dech w piersiach panoramę Cidade do Samba i jego słynnego pomnika na szczycie wzgórza.

Istnieje kilka aren piłkarskich tak znanych, jak stadion Maracanã w Rio de Janeiro. Zbudowany na Mistrzostwa Świata w 1950 roku w Brazylii, pierwotnie miał miejsce dla prawie 200 000 widzów. Odnowiony w latach 2010–2013, jego liczba miejsc została zmniejszona do 78 838, ale nadal jest największym stadionem w Brazylii. Był gospodarzem dwóch finałów Mistrzostw Świata i regularnie organizuje mecze czterech wielkich drużyn Rio.

Corcovado Train to kolejka linowa, która przewozi ludzi na górę Corcovado w Rio de Janeiro. Wskakuj, a za 20 minut znajdziesz się u podstawy posągu Chrystusa Odkupiciela.

Sugarloaf Mountain to szczyt, który wznosi się 396 metrów nad portem, oferując niesamowite widoki na miasto Rio de Janeiro i okoliczne plaże, zatoki i wyspy. Znajduje się u ujścia Zatoki Guanabara na półwyspie, który wystaje do Oceanu Atlantyckiego.

Muzeum Flamengo - na stadionie Gávea, w historycznym domu Flamengo, najpopularniejszego klubu piłkarskiego w Rio de Janeiro - to miejsce, w którym możesz cieszyć się piłkarskim doświadczeniem Flamengo. Kibice i zagorzali fani piłki nożnej mają okazję zagłębić się w historię Mengão i zagrać za kulisami kompleksu treningowego, w którym legendy, takie jak Ronaldinho i Adriano, przygotowały się na mecze gospodarzy w kultowym Maracanã. Stadion Gávea służy również jako siedziba klubu i baza treningowa dla pierwszej drużyny mężczyzn, drużyny kobiet i drużyn młodzieżowych.

Pawilon Mies van der Rohe, symboliczne dzieło ruchu nowoczesnego, został zaprojektowany przez Ludwiga Miesa van der Rohe i Lilly Reich jako pawilon narodowy Niemiec na Międzynarodową Wystawę w Barcelonie w 1929 roku. Po zamknięciu wystawy pawilon został rozebrany w 1930 roku. Z czasem stał się kluczowym punktem odniesienia zarówno na trajektorii Miesa van der Rohe, jak i dla architektury XX wieku jako całości.